Бабицата Ивана двапати се породила дома: „Жената треба добро да се сеќава на своето раѓање“

Има се повеќе примери на жени кои одлучуваат да се породат дома. Една од нив е Ивана Величков. По првото породување во породилиште, следните два пати се породила дома. Она што е невообичаено во таа приказна е тоа што Ивана по професија е бабица. Во меѓувреме стана дула, жена која емотивно и физички ги поддржува жените за време на породувањето, пишува Ona.rs. Оваа харизматична и храбра мајка раскажува за искуството на домашно породување, како донела таква одлука и зошто. Таа објасни и кои се разликите, во нејзиниот случај, помеѓу породувањето дома и во породилиште, како и како лекарите денес гледаат на фактот дека трудницата сака да се породи во својот стан.

Искуство кое промени сè. На прашањето како жената во модерното време одлучува да се породи дома, Ивана го раскажува своето искуство. Станува збор за специфично искуство – на 22 години случајно се најдов на планирано пораѓање, што беше непотпомогнато пораѓање во шума. Тоа ме натера да почнам да размислувам на таа тема – зошто таа жена го сакаше тоа, што ја иницираше, па сега да дојдам до тоа дека сум навлегол многу длабоко во таа тема, дека сум станала бабица. Она што ме трогна беше нејзиното искуство, а потоа и моето болничко искуство, кое беше нормално болничко искуство, за денешните поими за нормално; но подоцна, кога навлегов малку подлабоко во работата, сфатив дека на пример, Светската здравствена организација не препорачува лежечка положба при породување.

Сите знаеме дека за време на породувањето се отвора грлото на матката, но се отвора и карлицата, по два сантиметри од двете страни. Сакрумот излегува во просторот и на тој начин добиваме повеќе простор во карлицата за бебето. Затоа, породувањето кај жените кои се породуваат во положба на чучњеви, клекнати или на сите четири е далеку полесно и поедноставно, како и безболно, и за мајката и за бебето. Тоа оди побрзо бидејќи се одвива во физиолошка положба.

Нашиот соговорник наведува и дека Светската здравствена организација не препорачува рутинска индукција која рутински се прави во породилиштата и е многу поболна и по стресна и за жената и за бебето. Затоа, мојот избор беше по втор пат домашно породување. Првиот пат кога се породив, пораѓајот помина физиолошки, но сепак направија лежечка положба и индукција, како и епизиотомија, рутинско сечење на вагината, што Светската здравствена организација исто така не препорачува да се прави рутински, но само ако има потреба од тоа. Но, сите наведени работи рутински ми се правеа како нормална процедура во породилиште – вели Ивана.

Таа додава дека после тоа искуство, кое не може да го нарече трауматично, имала лошо чувство, некое грдо сеќавање од нејзиното раѓање и потоа се сетила на онаа жена која се породила во шумата и сфатила дека останала во друга состојба да помине низ такви убаво искуство како неа, но сепак не. Решила да се породи дома со втората ќерка. Бебето е родено дома и, вели, го родила на најлесен и најбрз начин, без пукање, во положба на чучнување.

Тоа е пораѓање кое навистина посакувам да биде возможно во породилиштата и да посакам секоја жена да го доживее своето раѓање како убаво искуство, да има убав спомен од нејзиното раѓање. Сега се обидувам да ја подигнам свеста кај жените за тоа што можат да направат за себе, а не да ја префрлам одговорноста на лекарите. Ивана Величков посочува еден интересен податок дека, на пример, во Војводина често се среќаваме со големи бебиња, бебиња чија тежина е над просекот, да речеме од четири килограми до четири килограми и 100 грама.

Колку се потешки и побавни породувања, логично е, колку е поголемо бебето, толку е потешко да се истурка. Сфатив дека тоа се должи на начинот на исхрана, бидејќи Војводина има таква култура, јадат повеќе тесто, пржено, а тоа влијае на тежината на бебето, на самото раѓање, и на должината на раѓањето. Токму преку моето образование се трудам да придонесам за благосостојбата на жените, да им покажам дека треба да го намалат внесот на јаглехидрати кои, знаеме дека се неопходни, но доколку се јадат премногу, може да доведат до поголема тежина на бебето. Поентата на моето образование е жените да откријат како можат да си помогнат.

Сите придобивки од раѓањето дома На прашањето дали чувството на релаксација што го имаме дома е најголемата предност на домашното породување, Ивана открива која била најважната предност за неа. Можеби некој навистина така го доживува, а можеби тоа е најголемата предност за некого, но она што беше најголема предност за мене, кога навлегов подлабоко во работата, е што целата крв од плацентата што му припаѓа на бебето, поминува во бебето, да се случи таа природна автотрансфузија. Оние минути во кои крвта од плацентата тече низ папочната врвца до бебето се бесценети.

Во породилиштето веднаш се сече папочната врвца, зависи од акушерската пракса, некои доктори и некои акушерки ќе чекаат по пет минути да се направи автотрансфузија, а мојата најголема цел беше моето дете да ги добие сите матични клетки. сите крвни зрнца, потребната количина на крв. Децата потоа дишат и преку нос и преку папочната врвца, што е многу важно за развојот на мозокот во тие први минути. Моите две ќерки кои се родени дома навистина не се разболуваат толку често. Значи мојата причина беше медицинска. Ивана го заврши своето образование за дулас во 2016 година. Станува збор за едукација која трае три дена и која, како што вели, облагородува. Покрај тоа, таа има завршено голем број едукации во Австрија и Германија во врска со практиките за породување. Се обучуваше за техниката „предење бебиња“, потоа обуката на „Денешните акушерки“, техниката ребозо… Од целиот асортиман на нејзиното образование се бројни практики, по што дојде да создава свои авторски едукации.

Ивана го води едукативниот центар „Ивана Величков“ и е авторка на книгата „Човек на породување“. Автор е и на две едукации – „Психофизичка подготовка на трудници“ и „Лична асистентка за породување“ кои беа заверени од Здравствениот совет на Србија. Дулата треба да биде информативна поддршка за трудницата, таа треба да знае основни работи за бременоста и породувањето и акушерките и емоционалната поддршка. Низ сите овие случувања таа ја поддржува жената во нејзините желби – објаснува бабичката Ивана.

Можни недостатоци на раѓање дома Понатаму се објаснуваат можните недостатоци на раѓањето дома и што да се прави ако нешто тргне наопаку.
Она што може да тргне наопаку е и она што може да тргне наопаку во породилното одделение, при што овде акцентот е на тоа што можеме да направиме за да спречиме крварење, заглавено бебе и други работи што не плашат. Таму имаме две обврски, едната е мајчинска, а другата е акушерството. Акушерката мора да биде стручно обучена за сите видови дистоција, типови на заглавени бебиња, од друга страна мајката мора да биде одговорна во спречувањето на овие работи.

Нашиот соговорник нагласува дека постојат голем број на вежби кои го спречуваат бебето да се заглави и го центрира во карлицата, а тоа се прави и со влијание на тежината на бебето преку исхраната, за што веќе зборувавме. Она што го знам како практика во странство е дека еден од условите за домашно породување е близината на породилиштето за да може навреме да се реагира. Исто така, се прави превенција од крварење, бидејќи жените со многу низок хемоглобин ќе крварат повеќе при породување, а неопходно е хемоглобинот, тромбоцитите, витаминот Ц, витаминот Ка и калциумот да бидат во нормални граници, бидејќи престануваат да крварат. Обврска на жената е да го спречи преку исхрана или суплементи – потсетува таа.

Улогата на таткото при породувањето Ивана посебно нагласува колку и значело присуството на нејзиниот сопруг за време на породувањето и ја опишува улогата на таткото за време на породувањето како многу важна. За време на третото породување, при што и асистирала нејзината пријателка која била бабица, покрај неа поминал сопругот на Ивана и ја галел по грбот, од вратот до карлицата, а како што вели, се сеќава на моментот кога доживеала толку силна контракција која беше сигурна дека грлото на матката потоа се отвори за два сантиметри.

Тогаш повеќе ми значеше улогата на мојот сопруг, зборувам за третото раѓање, кога родив и девојче. Улогата на мажот ми е многу, многу важна, таа е незаменлива, бидејќи токму од оваа врска се роди бебето, неговиот допир и мирис се токму она што и треба на жената, што ја радува и што ја опушта. Мислам дека жените и мажите треба да се борат за присуството на сопругот при породувањето бидејќи, бидејќи се случи пандемијата, присуството на маж на породување е забрането, но сега би било важно да се апелира мажот да се врати на своето примарна улога – смета тој.

На прашањето како реагираат лекарите кога ќе слушнат дека трудница одлучила да се породи дома, Ивана вели дека некои лекари имаат негативна реакција, а други позитивна, бидејќи акушерските практики се сосема различни. На пример, некои лекари се многу толерантни, кога ќе пукне водата нема веднаш да реагираат и да дадат индукција, некои лекари чекаат следните 48 часа, такви различни практики има насекаде низ светот, не само во Србија. Секоја земја има специфичен облик на пракса без оглед на препораките на Светската здравствена организација. Затоа, многу е индивидуално како ќе реагира лекар. Многу сум позитивно изненаден од училиштето за акушерки во Ќуприја, каде што ја имаме целосната поддршка од професорот по акушерство и од целата структура во училиштето. Воодушевена сум од тоа колку позитивни реакции и поддршка наидов – вели таа.

На крајот, Ивана вели дека секоја жена треба да сфати дека породувањето дома е сериозен чин, дека треба одговорно да му пристапи и да се едуцира за бременост, превенција од ризик и да го практикува; таа треба да биде информирана и да знае што прави во секое време. Прво, како што вели, едукација, а потоа спроведување на превенција од ризици.