Берач на малини: Еве зошто страдам од топлина, каснување од инсекти и зошто е најдосадната работа на светот

Повторно доби важност старото „Толку доцна легнувам и толку рано се будам што еден ден ќе се сретнам себеси на скали“. Успевам да ги затворам очите колку да изберам половина ред во сон. До март се мачам со станување, аларм се вклучува на секои пет минути додека цимерот не ме разбуди со првото нешто што ќе му дојде до рака. Од средината на јуни тој проблем е тргнат на рака друже.




Веќе сте будни околу четири, на пет сте мало момче и размислувате за најбезболните начини да кренете рака кон себе. „Да земеме ракија да се стоплиме“, е единственото нешто што се слуша до девет часот. Па, тогаш започнува заплетот. Колку сте поблиску до крајот на редот, толку таа е се подолга и подалеку, роднините се губат во неа и имате впечаток дека нема да ги видите барем во следните пет години.




Се сеќавате на училиштето, кога во одреден момент е толку досадно и одвај чекате да поминаттие 40 минуваат. Ова е уште полошо, со тоа што во овие години и вие станувате депресивни затоа што цела вечност ја поминувате на некој ридски брег зад вашите нозе, работејќи механички и борејќи се со себе да го пребродите денот. „И тоа не е се!“ (Како што би рекле оние од ТВ-продавницата) доколку денес ја искористите приликата и отидете на малини, добивате 99,99 бесплатни каснувања од различни видови инсекти и бесплатен солариум на целото семејство!




Или заборави да го наполниш телефонот таа вечер и наместо музика треба да ја слушаш баба ти или тетка ти која ја гледаш во следните 3 месеци како се жали на проширени вени и низок холестерол. Тогаш започнува битката со температурата. Се потиш како маратонец, а вода пиеш премногу. Ако мнозинството реши да не паузира напладне затоа што утре ќе врнело, фатаморгана почнува околу 14 часот, па случајно разговарате со вашиот покоен дедо и велите дека наскоро ќе станете.




Тоа најмногу го прекинува тато што се појавува од никаде и те враќа 20 метри назад да ги собереш трите малини што ги прескокна. Не знам дали е тоа случај со тебе, но секогаш има некој неважен лик од селото кој ти вели да не го береш така и дека садел малини кога немало, и дека му ја украле идејата…




Всушност, во малините имаш толку многу време да го испланираш животот во следните 30 години, да имаш деца, да се разведеш, да (не) завршиш факултет, да засадиш уште малини… (се шегувам за второто). Главната работа што ве мотивира да продолжите е – кинта, што е тажно очекувано. Собирањето малини е секако најдосадната и најнеисплатливата работа на светот.




Таквата доза на убивање во терминот од пет наутро до осум, девет навечер дефинитивно вреди повеќе од 2.500 динари дневно. Да не се лажеме, чепкањето е добро и како подигање на моралот по лошиот јунски рок, затоа што старите ќе ви прогледаат низ прсти кога ќе видат дека барем се трудите да направите нешто. Ќе можете да им кажете на вашите пријатели од факултет како сте ја добиле бојата работејќи на море цело лето.




Додека тие на море ќе мислат дека си роден таму хехе. Генерално, суштината на се е дека не треба да бегаме од сезонската работа бидејќи само така (за жал) повеќето од нас можат да заработат значителна сума во текот на годината. Дури и да дојдете во нашата земја како „гостибирачи“, можете да ги споите работата и задоволството, дење фин берач – Чарли Шин навечер.