“Дали знаеш кој сум јас?” викна господинот. Она што потоа го направи касиерката беше БЕСЦЕНЕТО!
(Стојам во релативно кратка редица во ресторан за брза храна, кога еден постар господин поминува покрај мене и почнува да ги диктира своите наредби на дваесет и нешто годишната касиерка.)
Касиерка: „Се плашам дека ќе мора да одите до крајот на редот, господине“
Господин: „Наскоро имам важен состанок, мора веднаш да ме услужите“
Касиерката: „Да, се разбира“. Колку подолго стоите таму, толку подоцна ќе ви биде редот. Ве молиме следете ги правилата.”
Господинот: „Знаеш ли кој сум јас?“
Касиерка: „Не. Но, те молам молчи сега и застани на крајот од редот“.
Господинот: „Како се осмелуваш да зборуваш со мене така. викнете го вашиот менаџер“.
Касиерката воздивна, отиде во собата позади и излезе со една постара госпоѓа, а потоа кливна со главата накај арогантниот господин и си замина.
Менаџерот: “Што е проблемот господине?”
Господин: „Оваа твоја касиерка беше крајно безобразна, барам да ја отпуштиш!“
Менаџерот: „Се плашам дека немам овластување да го направам тоа, но можам да му се јавам на сопственикот, па види со него“.
Г-дин: „Ако треба да почекам, тоа е во ред, но се надевам дека ќе добијам некаква компензација за изгубеното време“.
Постарата госпоѓа потоа влегла во собата позади, а повторно се појавила истата касиерка, со насмевка на лицето.
Касиерка: “Здраво!”
Господинот: „Што е значењето на ова? Реков дека сакам да го видам сопственикот!“
Касиерка: „Како што реков, здраво“.
Господинот веднаш замолче, ја наведна главата и засрамено ја напушти собата.
