Дома, слатка дома: Поларни мечки си пронајдоа дом во напуштена метеоролошка станица

„Има само неколку места на планетата каде поларните мечки можат да се најдат во голем број. Еден од нив е рускиот остров Врангел, природен резерват под заштита на УНЕСКО, кој обично се нарекува родно место на поларните мечки“, напиша неодамна фотографот Дмитри Кох во колумна објавена на веб-страницата на Гардијан. „Еден ден се очекуваше лошо време и за да се заштити од невремето, капетанот се приближи до малиот остров Коључин.

Коључин е познат по својата поларна метеоролошка станица, која функционирала за време на советската ера. Беше затворено во 1992 година, но напуштеното село сè уште е на островот“. „Подоцна го прашав Анатолиј Кочнев, еден од најпознатите руски експерти за поларни мечки, што го предизвикува ваквото однесување на животните – зошто тие сакаат да престојуваат во згради?“ „Се сеќава Кох.
„Како биолог кој долги години работел на островот Чукотка и Коључин, ми кажа дека поларните мечки се љубопитни по природа, па секогаш ќе се трудат да поминат низ незаклучена врата или прозорец.

Покрај тоа, за жал, овие животни традиционално се ловат и ги користат постоечките куќи како еден вид заштита од луѓето.„Користејќи дрон со неми пропелери, рускиот фотограф снимил нереални сцени и изброил невообичаено голем број мечки – повеќе од дваесет. Кочнев откри дека, од непозната причина, лебдечкиот мраз се чува во близина на бреговите на Коључин на секои девет години. Како резултат на тоа, мечките не одат далеку на север со мразот, како што обично прават, туку остануваат до напуштена метеоролошка станица.

Доказ за тоа добивме подоцна, кога не сретнавме речиси ниту една мечка на островот Врангел северно од таму“, рече Кох. Поларните мечки добиваат на тежина за време на зимската сезона на лов, со што успеваат да ги поминат скудните летни месеци на копно или времето поминато на мраз во лоши води. И покрај тоа што се навикнати да гладуваат со месеци, нивната состојба, репродуктивниот капацитет и способноста да преживеат се намалуваат доколку предолго останат без храна.

Фоките ловат во близина на отворите во мразот, чекајќи да се појават како дишат воздух, па исчезнувањето на ледената покривка во ерата на климатските промени ги прави ранливи и ги осудува на прекумерно талкање на празен стомак. Се проценува дека во светот останале помалку од 26.000 единки од овој вид. Ако се земе предвид огромната површина што ја населуваат и брзината со која исчезнуваат, илузијата е дека се работи за голем број.

Екологистите, кои долго време предупредуваат дека е крајно време да се запрат климатските промени, ја претворија поларната мечка во еден вид маскота за движењето за заштита на природата. Но, дали ќе можат да го зачуваат? „Животот ќе трае вечно само ако ние луѓето конечно почнеме да се грижиме за планетата и за живите суштества на кои им е потребна нашата заштита“, заклучи Кох.