Исповед на камионџија од Балканот: Заработувам 5.500 евра месечно, но…

Милош Рашиќ (28) од Кавадарци пред три години ја напуштил македонија и заминал во Канада каде се вработил како камионџија. Неговиот првичен план бил да заработи пари и да се врати дома, но тоа не се случило.

Иако работи напорно и е зад воланот повеќе од 10 часа дневно, тој вели дека се навикнал на животот во странство и не е сигурен дали некогаш ќе се врати во македонија.

Какви се платите во Канада, дали работата заморува, кои се предностите во однос на македонија и од што не е задоволен, откри Милош Рашиќ.

Според него, на овој чекор се одлучил бидејќи знаел како функционираат работите во Канада, додека во македонија не можел да си дозволи да заработи повеќе.

„Работев како шпедиција во македонија, но парите што ги заработив не беа доволни за да си купам автомобил или стан. Затоа решив да ја напуштам македонија и прва опција ми беше Канада, бидејќи имам постар брат кој со години живее и работи во Ванкувер. Планот ми беше да заработам што повеќе за една година и да се вратам во македонија, па ако треба да го продолжам за уште една година“, вели Милош.

Почетна плата сега 4000 евра
Работата не е толку лоша како што многумина мислат, иако секако може да биде заморна, објаснува Милош.

„Многу ми помогна тоа што имам брат кој ме водеше во се и што брзо добив работна виза за две години. Во споредба со истата работа во македонија, веднаш гледате дека повеќе ги ценат возачите и дека договорите се почитуваат. Секако дека истото го очекуваат и од вас и нема опуштање. Тогаш почетната плата за камионџија била нешто помала од 3.000 евра, додека сега е околу 4.000 евра.

Како што вели, вработен е во фирма која се занимава со транспортна дистрибуција, симнување, транспорт на разни видови товар. Во камионот се поминува многу време и се поминуваат до 30.000 километри месечно.

„Возачите генерално работат од 10 до 12 часа, а потоа одмораат три до четири дена. Заработувам 5.500 евра месечно. Поискусните возачи, кои имаат најмалку пет години претходно работно искуство, по неколку години можат да заработат и до 8.000 евра. Предност се и платените пензиски и здравствени придобивки. Најдоброто е што има многу опции, компании и за се можеш да се договориш со газдата“, вели Милош Рашиќ.

Отпрвин беше тешко да се навикнеш на фактот дека целиот живот ти е сведен на работа. Најнезгодно е таа досада додека возите и чекате да помине време, тврди тој.

„Животот во Канада главно е работа и средба со голем број луѓе од различни националности. Се разбира, од бивша Југославија нè има колку сакаш. Во камионот најдобро е да се опремите со музика, филмови и се што може да ве држи будни. Сакам да патувам и да запознавам нови места, Канада е навистина убава. ”

„Неколку пати ми се случи да налетам на стада диви животни. За да се подобри работата, им препорачувам на сите да се поврзат со групи и апликации кои им помагаат на возачите на камиони да го најдат патот наоколу, да добијат помош на патот или да видат каде се погодни постојки“, вели Милош.

Секако, постојат голем број на ситуации кои потенцијално можат да бидат заморни и стресни, но со текот на времето секој возач учи како да се справи со тоа.

„Има и ситуации кои се навистина непријатни, на пример, кога ќе заглавите со часови на патот поради временски услови или сообраќајна несреќа, кога ќе ви се расипе или замрзне камионот и ќе чекате помош. Сум видел страшни сообраќајни несреќи на патиштата, од пожари до спасување луѓе кои едвај се живи. Човек треба да го гугла и да научи да не се нервира и нервира за работи на кои не може да влијае“, објаснува Македонецот.

Движењето и храната се најголемите проблеми

Она што многумина го забораваат е дека возачите на камиони мора многу да се грижат за своето здравје, колку и да изгледа тоа невозможно во услови на постојано патување.

„Камионџиите се сметаат за дебели луѓе кои седат многу и јадат нездрава храна. Откако дојдов се здебелив речиси десет килограми, но решив дека морам да се движам и да јадам нормална храна секогаш кога е можно. Иако сум подготвен на секаква жртва заради работата за да ја постигнам целта, се трудам да ја зачувам физичката подготвеност и здравје колку што можам“, вели тој.

Иако планирал по една година да се врати во македонија, веќе трета година е во Канада и како што вели не знае што да одлучи.

„Едвај чекав да се вратам дома во македонија и сонував за друштво, пријатели, излегување. Но, последниот пат кога отидов во македонија на 10 дена, сфатив дека сум се оддалечила од се, дека сум се променил и едвај чекам да се вратам на работа. Заработив пари, но сепак мислам дека ми треба повеќе“.

„Единствено што ме загрижува е што не ги сакам девојките овде и мислам дека никогаш нема да се оженам, бидејќи не ми се допаѓа менталитетот. Девојките не се женствени, семејни и традиционални, како нашите девојки. Се надевам дека на крајот тука ќе најдам македонска“, вели Милош Рашиќ за blic news.