Мажот го зеде и последниот денар од куќата и ме остави сама со бебето – Никогаш нема да заборавам што направи мојата свекрва!

Мојот сопруг ме остави кога најмалку очекував. Ја зел целата заштеда, последниот денар од куќата и си заминал со љубовницата. Останав во нашиот изнајмен стан со шестмесечно бебе во рацете. Кога свекрва ми дозна, колку побрзо, толку подобро таа се појави на вратата. Мислев дека сега ќе има лекција, потсмев, но таа само накратко рече:

Спакувајте ги работите, спремете го бебето и дојди со мене “. Се обидов да одбијам, тоа беше навистина непријатна ситуација. Јас и мојата свекрва не сме во некакви односи откако се запознавме. Не сме се зближиле, никогаш не сум слушнала убав збор за себе од неа, а искрено и таа не од мене.

Сепак, на мое големо изненадување, сфаќајќи во каква ситуација се најдов, свекрва ми беше единствената личност која остана со мене и ми ја подаде раката. Дури и мајка ми ми кажа дека нема место за мене и за детето со неа , бидејќи мојата постара сестра веќе живее таму со децата, кои се разведоа една година претходно.

Тоа беше моментот кога првпат и реков благодарам на мојата свекрва . „Ајде, ние не сме странци“, ми викна и буквално ми го оттргна детето од прегратка. „Дојди убавице. Мама има работа, треба да те спакува. Сакаш да живееш со баба ти? “ ѝ рече свекрва ми на ќерка ми. „Секако дека ќе сакаш, баба ќе ти кажува приказни, ќе плете плетенки… “

Ја слушав и гледав и не ми се веруваше. Се спакував и отидов со неа. на уште поголемо изненадување, свекрва ми на мене и на ќерка ми ја подари најголемата соба што ја имаше во станот, а таа се пресели во помала. Таа виде дека повторно сум шокирана, па ми намигна и ми рече:
“А што мислеше? Дека ќе те ставам во тој мал хаос? За што ми е мене повеќе простор? Ти треба тебе и на детето”, рече таа и ни рече да јадеме.

Доиш, јас имам зеленчук на пареа и варено месо за тебе. Мислам, ако сакаш, ќе ти направам нешто друго, но доилките го јадеа ова во мое време . Ти одлучувај сама“,ми рече мојата свекрва. Секако дека јадев тоа што таа го подготви. Се понудив да ја расчистам масата и кога ги зедов вишокот храна и го ставав во фрижидерот, видов дека е полн со бебешка храна, свежо овошје и зеленчук за кашата што ќерка ми требаше да почне да ја јаде.

Следниот ден доживеав уште поголем шок кога таа ми се обрати: „ Знам дека овој стан не е нешто. Ако не ти се допаѓа, можеме да го продадеме и да купиме некој друг. Не срами се, можиш да ми кажиш сè што мислиш“. И така таа жена со ладен изглед и непријателски изглед почна да се открива пред мене , и сфатив дека таа отсекогаш била добра жена, која, сепак, не е многу пристапна додека не ја запознаеш подобро.

Потоа се скршив и почнав да плачам. Нејзиното однесување длабоко ме трогна. Никој никогаш не се грижел за мене како оваа жена сега, за која мислев дека е мојот најголем непријател во животот. Таа ме прегрна и ми рече: Добро е девојче, добро е. Мажите се суштества на кои не можеш да се потпреш. Направив се од себе да го воспитам да не биде како татко му. Тој ме остави кога син ми имаше 8 месеци.

Знам што значи да се да си сама со бебето и нема да дозволам тоа да ти се случи. Добро е, плачеше, сега собери се, ти треба млеко “. Од ден на ден одлично се согласувавме и почнав да ја гледам оваа жена како мајка . Порано сакав да ја викам така, но нешто не ми успеваше. Меѓутоа, еднаш зборот ми избега. Се шетавме со ќерка ми и налетавме на моја пријателка. „Ова е мојата мајка“, ја запознав свекрва ми на пријателката. И тогаш видов сосема нова насмевка на нејзиното студено, малку вкочането лице.

Толку се зближивме што разговаравме за се, а јас се навикнав да читам што се случува во нејзиниот ладен израз. Не се осмелив да отворам само една тема и страшно ме интересираше што ќе му каже на синот кога ќе се врати и што мисли за сето тоа. Таа молчеше за него, никогаш не го спомна. И тогаш го добив тој одговор по шест месеци живот со свекрва ми.

Заѕвони на вратата. Таа отвори. Го слушнав гласот на мојот побегнат сопруг. ” Мамо, ова е Вера. Мојата идна сопруга. Можеме ли да останеме со тебе неколку дена? Ние сме во финансиска криза …” Мислев дека животот на свекрва ми заврши, но тој беше нејзино дете, што и да направи тој и е син. Тогаш го слушнав нејзиниот глас, поладен од кога било:

Нема место. Твоето дете живее овде со неговата мајка, која си ја ограбил и оставил сама да се снаоѓа. А ти, девојче, внимавај, можеби ќе останеш во таа ситуација кога ќе дојде трето “, рече таа задишана. и ја тресна вратата толку силно што од силината на ударот скокнав од креветот. Таа се врати да го направи филот за тортата во кујната , како ништо да не се случило. Откако ја запознав со текот на времето, знаев дека и е тешко. Веќе размислував во глава да и олеснам и да најдам стан за себе и за ќерка ми, за да се смири со синот.

Дојдов и ја прегрнав и реков: „Мамо, можам…“ „ Можеш “, ме прекина таа веднаш, како да ми ги читаше мислите. Можеш да го изматиш шлагот, нема да стигнеме, утре е роденденот, оваа торта мора да биде убава за мојата внука“, рече таа и ми даде до знаење дека треба да се однесувам како тоа да не се случило. Почнав да работам, животот одеше добро, а потоа запознав човек на работа. Толку се зближив со свекрва ми што не се плашев да и кажам. Дури ни да и кажам после некое време дека ќе се венчаме.

Тогаш нејзиното однесување се промени. Поучена од искуство дека не треба да размислувам за најлошото и најниското за луѓето, веднаш разбрав за што се работи – таа заклучи дека нашиот заеднички живот е завршен.„ Доаѓаш со нас, а ние ќе го изнајмуваме овој стан “, ѝ објаснив накратко. Повторно ја видов таа ретка, необична насмевка на студеното лице што толку многу го сакав.

Мојата ќерка денес има 7 години, баба и се грижи за неа секогаш кога е потребно, а таа со нетрпение го чека доаѓањето на своето второ внуче . Кажи што сакаш, верувај во предрасудите, но мојата свекрва е мојот ангел чувар. Да не беше таа, не можам ни да замислам што ќе ми се случеше.