Мачката стана мајка на напуштен мајмун на кој му треба семејство

Животинскиот свет е суров, но секогаш има некои чудни животински пријателства. Овој пат се работи за посвојување мачка која се грижела за напуштен мајмун. Џолен работи во засолниште за животни во Индија и еден ден добива повик за запоставен мајмун на кој му треба помош. „Во Дармсала има мајмун со отсечена рака“, пишува во поканата. Човекот наишол на мало мајмунче кое висило на далноводите. Поради некоја причина семејството го напуштило, а мајмунчето случајно се заглавило меѓу каблите и го удрило струја. Раката толку му се заплетка во каблите што морале да ја ампутираат откако го фатиле.

Џолен работи во засолниште за животни во Индија и еден ден добива повик за запоставен мајмун на кој му треба помош. „Во Дармсала има мајмун со отсечена рака“, пишува во поканата. Човекот наишол на мало мајмунче кое висило на далноводите. Поради некоја причина семејството го напуштило, а мајмунчето случајно се заглавило меѓу каблите и го удрило струја. Раката толку му се заплетка во каблите што морале да ја ампутираат откако го фатиле.

Кога опасноста била отстранета, Џолен забележала дека мајмунот страда не само физички, туку и психички бидејќи е сам. Мајмуните се социјални суштества и особено страдаат од такви мали. Работниците во прифатилиштето го нарекле мајмунот Авни, а тоа било женско. Еден ден забележале дека Било, постојан жител на засолништето, често оди во кафезот на мајмунот и преде.

Кога ја отвориле вратата од кафезот, двајцата веднаш се спријателиле. Почнале да се гушкаат, а работниците ги пуштиле бидејќи било очигледно дека мачката има мајчински инстинкти кон малиот мајмунче. Набргу станаа неразделни. Заедно играа, спиеја и негуваа. Мајмунот Авни често чисти болви мачки, постојано копа и вади нешто од нејзиното крзно. Работниците сметаат дека Авни многу побрзо закрепнала поради нежноста што ја добила. Таа сега е пуштена во џунглата за да ги помине другите денови во дивината, каде што и припаѓа.

Кога опасноста била отстранета, Џолен забележала дека мајмунот страда не само физички, туку и психички бидејќи е сам. Мајмуните се социјални суштества и особено страдаат од такви мали. Работниците во прифатилиштето го нарекле мајмунот Авни, а тоа било женско. Еден ден забележале дека Било, постојан жител на засолништето, често оди во кафезот на мајмунот и преде.

Кога ја отвориле вратата од кафезот, двајцата веднаш се спријателиле. Почнале да се гушкаат, а работниците ги пуштиле бидејќи било очигледно дека мачката има мајчински инстинкти кон малиот мајмунче.

Набргу станаа неразделни. Заедно играа, спиеја и негуваа. Мајмунот Авни често чисти болви мачки, постојано копа и вади нешто од нејзиното крзно. Работниците сметаат дека Авни многу побрзо закрепнала поради нежноста што ја добила. Таа сега е пуштена во џунглата за да ги помине другите денови во дивината, каде што и припаѓа.