Мајката ги оставила бебињата во вреќи за ѓубре – сега најдоа нов дом

Водачот на црквата Марк Персел една вечер, откако црквата се затвори, реши да го извади ѓубрето. Кога излегол видел нешто необично. Мислел дека видел две кукли во вреќите, но кога се приближил сфатил дека тоа се две беспомошни бебиња. Бебињата се оставени на студ, облечени само во пелени; постарото бебе имаше чевли, но немаше чорапи. Помладото бебе имаше можеби само 6 месеци. Персел слушна метеж. Мајката на напуштените деца се сокри зад аголот.

Дознал дека мајката и бебињата се бездомници. Нивната мајка сакала да им даде добар живот, но знаела дека не може да им го даде. Досега живеела во шатор со своите бебиња. Но, таа знаеше дека тоа нема да трае. Персел стапи во контакт со свештеникот на црквата, Кристал Стјуарт, кој рече дека таа и нејзиниот сопруг ќе се грижат за бебињата некое време. Таа веќе знаеше за овие бебиња бидејќи мама понекогаш се појавуваше со нив во јавната кујна. Таа дури ја прашала дали сака да ги капе своите бебиња со неа.

Кога Персел ги донела бебињата во Кристал, таа била запрепастена бидејќи бебињата биле полни со каснувања од инсекти и биле многу валкани. Таа веднаш ги избања. Тие беа толку валкани што таа мораше да ги капе двапати. Неколку дена подоцна, мајкaта на бебето ги замолила Кристал и нејзиниот сопруг да ги чуваат децата додека таа не успее да најде дом. Имаше и социјален работник кој објасни дека бебињата ќе завршат во системот доколку Стјуартите не ги преземат.

„Не моравме ни да разговараме. Само се погледнавме и знаевме дека нема друга опција. Секако дека се договоривме“, изјави Кристал. Наскоро Стјуартс станаа многу приврзани за бебињата. Како што одминуваа месеците и бебињата се поврзуваа со нив. Стјуартс веќе имаа три свои деца, но набрзо сфатија дека овие две момчиња станале дел од нивното семејство, без разлика на името и хартијата. На крајот, тие го започнаа процесот на посвојување за да ги направат момчињата официјално дел од нивното семејство.

Овие две момчиња на тој начин добија безбеден дом полн со љубов. Да се ​​надеваме дека нивната биолошка мајка ќе го најде вистинскиот пат за да може да биде дел од нивните животи.