МОНАХОТ АРСЕНИЈЕ ЈОВАНОВИЌ ТРДИ: Проблемот во семејството настанува кога жената ќе ги изгуби овие две особини! (ИНФО)

Имаме физиолошки и духовен имунитет. Духовниот имунитет не штити од демонски сили, исто како што физиолошкиот не штити од вируси Острошкиот монах Арсенија Јовановиќ не е обичен монах- тој е сестрана, повеќедимензионална, харизматична личност, писател, успешен сликар, стоматолог по професија.

Тој е православен учител, ментор, проповедник, православен психолог, филозоф – кој држи духовна проповед на специфичен начин, со практично исповедање пред публика. А неговата исповед е толку моќна и поучна бидејќи е лична и искрена. Неодамна, во едно од своите интервјуа, тој се осврна на најраспространетата болест на современото општество – депресијата и ја откри причината зошто оваа пандемија не престанува.

Тајната е во една работа! Не доаѓаат сите бури да ви го уништат животот – некои доаѓаат да ви го расчистат патот: Мудроста на Пол Коељо која излечи милиони луѓе! Брзината што ја живееме и која ни се наметнува води, вели тој, во психијатрија, дилери, бордели или ресторани: „Зошто луѓето се премногу дебели на Запад? Затоа што нивната душа е бескрајно гладна, а телото им е полно.

Јадат за да го задоволат гладот, не физички, туку духовен и не може да се засити со брза храна“. Според отец Арсениј, причината за ваквата состојба е недостатокот на љубов. „Нема љубов. Општеството ги влече родителите од дома, тие се преоптоварени, немаат време за деца. Воспитани сме без љубов. Затоа имаме епидемија на ментални болести. Од благи, како што се анксиозност, стравови и депресија, до најтешки состојби.

Сето тоа произлегува од уништувањето на една жена која губи две од нејзините најмоќни оружја: женственост и грациозност. Изгубувајќи го контактот со Бога и она што Бог и го дал, таа се натпреварува со маж. Децата растат во таа средина и кога мајките ќе ја изгубат својата линија на жени, тогаш девојките, нивните ќерки, стануваат уште полоши Машките деца почнуваат да ги мразат мајките кои не ги воспитале да го сакаат женскиот пол, а тоа создава средина на насилство во кое мажите ги злоупотребуваат жените и децата.

Секоја мерка е изгубена“, вели таткото на Арсенија. Тој објаснува зошто копјата најчесто се кршат околу младите и зошто на глобално ниво се испроба перфидна контрола врз младите. „На Правниот факултет во Подгорица редовно се одржуваше трибина која беше затворена по моето предавање каде зборував за зависноста од дрога и рокенролот.

Реков дека нашата младина е зомбирана, дрогирана. На некои не им се допадна. Зошто? Затоа што младоста е најздравиот дел од општеството. Средовечен маж бил уценет од работа, деца. Младината е олеснета и може да иницира промени. Системот го знае тоа и не сака да се слушне вистината. Се сеќавам на моето време. Водачите на најголемите рокенрол бендови беа изманипулирани од системот.

Мислеа дека се борци, некои бунтовници, всушност системот преку нив ги контролираше младите. Децата доаѓаат на концерт, се разнесуваат, протестираат, велат: „Колку сме добри во овој мек комунизам“, а не се бунат. Потоа им вбризгуваат дрога и ја завршуваат работата“. Отец Арсенија вели дека во овој момент нашата православна црква, односно свештениците мора да биде поподготвени да им даде одговори на младите.

„Не знаеме ни што е православие. Дури и многу наши свештеници не ја знаат моќта на православието Кај нив доаѓа млад човек со проблеми, го праќаат на психијатрија. Тие не знаат дека молитвата има моќ да исцели. За тоа не се свесни ниту некои во Црквата. Кога ќе ми дојде млад човек со проблеми, молитвата е врвна терапија.

Молитвата го истерува злото и нè подготвува за врвна средба кога нашето срце ќе престане да чука, кога нашиот дух, душа и личност се подготвуваат за ново раѓање. Молитвата ги менува законите на времето и законите на физиката. Го забавува стареењето. Пустиниците живееле 100-120 години.

Молитвата е најдобриот ботокс“, објаснува отец Арсенија и додава дека на Црквата и е потребна поактивна мисионерска работа, но не кон оние кои се веќе во Црквата, туку како оние кои се надвор од неа. „Кога ја објавив книгата „Господ и рокенрол“, некои ми се налутија. Ме прашаа кој ќе ја прочита.

И младите си го споделија тоа меѓу себе, колку од нив се дрогираа по мојата книга. Мора да живееме во ова време, а не во средниот век“, наведува нашиот соговорник. Тој вели дека има и модерни, образовани свештеници, способни да им се обратат на урбаните млади на нивниот јазик.

„Треба да знаете за култура, уметност, музика, наука, за соговорникот да види дека знаете низ што поминува. Не е доволно само да се зборува за тоа како Христос воскреснал“, објаснува монахот Арсенија. Лекот за се е љубовта, вели на крајот: „За жал, љубовта се повеќе се поистоветува со страста. Љубов е кога го сакаме човекот таков каков што е и не се трудиме да го промениме.

Љубовта е жртва. Во љубовта најмногу треба да бараме од себе, а не од другите. Треба да размислиме повеќе за тоа како се однесуваме со нашата сакана, а таа ќе го направи истото со нас. Заедничко е и со саканата личност и со децата и со родителите, пријателите. И се случува спротивното.

Сами бараме, не даваме, се жалиме на тој до нас дека не ни го дава тоа што мислиме дека ни припаѓа и има раскол. Ако знаеме дека и Христос е меѓу двајца луѓе кои се сакаат, тогаш љубовта, според мене, е целосна“, вели таткото на Арсенија. Ние самите правиме пекол, а не Бог Таткото на Арсенија објаснува како самите правиме пекол со кој се соочуваме цел живот, но и кога срцето ќе ни чука.

„Ние самите создаваме пекол. Бог не го создаде пеколот, ние го создаваме. Преку самоуништувачкиот живот, лошите мисли и дела ја уништуваме душата, срцето, умот, кои соочувањето со божествената, несоздадена светлина по смртта го доживуваат како мачење и пекол.

Како што болниот е заштитен од сонцето, така и болната душа ја мачи и мачи светлината на божествената љубов со која се соочува по смртта на своето тело“, вели таткото Арсенија.