На сопругата и било доста од тоа што сопругот работи до доцна: Додека му ги перела алиштата сфатила нешто

На сопругата и е здодевно бидејќи нејзиниот сопруг постојано работи до доцна. Додека му ги перела алиштата, сфатила дека нешто ја променило. Никогаш не би помислиле колку алишта треба да му се испере на принцот на бел коњ. Тоа е нешто што на потешкиот начин го дозна блогерката на The Blunt Blonde, Џона Милер. Како и секоја друга девојка, таа сонуваше за брак од бајките и среќен живот, но мораше да се разбуди од тој сон кога нејзините родители се разведоа.

Откако се запрашала дали некогаш ќе го најде „вистинскиот“, го запознала Дејвид. По првиот состанок му испратила порака на пријател дека ќе се омажи за Дејвид. Набрзо дознала дека бракот, колку и да е прекрасен, има свои тешкотии. Во текстот „Ако сте осамени затоа што вашиот сопруг работи долго време, перете му ги алиштата“, напишала: „Не се сеќавам дека принцот од бајките имал груби, испукани дланки и триење на стапалата пред да наполни 30 години. Не се сеќавам дека ја пропуштил вечерата затоа што мораше да работи подолго и да легне веднаш по враќањето дома бидејќи беше исцрпен“.

Џона отворено зборуваше за тешкотиите да се омажи за човек кој работи многу напорно. Осаменоста што ја чувствува ја навела да има нереални очекувања од нејзиниот сопруг: „Знам дека не може да победи во ситуацијата што ја создавам“, рече таа. „Тој буквално не може да победи. Ако не работи до доцна, тогаш нема да можеме да го купиме новиот мебел што МОРАМ да го имам. Ако работи доцна, тогаш доаѓа дома кај жена која кука и е очајна за неговото внимание“.

Потоа, додека му ги перела алиштата, конечно сфатила. Додека ја спакувала облеката на својот сопруг, сфатила нешто што ја променило: „Зошто целата моја облека изгледа толку убава и нова? Целото е старо, полно со дамки и искинато. Престанав да се подготвувам и застанав и размислував. Овој човек ми дава повеќе отколку што заслужувам. Ако му кажам дека сакам нешто, тој ретко ќе ми каже не“.

Чувството на срам и вина ја совлада
Јона почувствува бран на срам и вина како ја обзема кога сфати… „Одеднаш ме обзема вина и срам. Не можев а да не помислам дека сум лоша сопруга. Наместо да бидам благодарна затоа што имам толку прекрасен сопруг кој се грижи за мене и нашата ќерка, го чекав да дојде дома за да му се пожалам. Се разгалував со се што ми даде со трудот, а тој беше задоволен од неколку парчиња искинати алишта. Се однесував како да излегува со пријателите секој ден; но неговата облека сугерираше поинаку“.

Таа сè уште има своја бајка, само некои работи се променија од нејзиното детство и тоа беше одлична работа. Една мала ситница, како што е пакувањето облека, ѝ укажа на љубовта што нејзиниот сопруг ја чувствува кон неа.

„Рацете му се остри. Имаат плускавци и се испукани. Облеката му е искината, стара и валкана. Но, тој не се грижи. Неговото срце е полно секогаш кога ќе се врати дома“. Оваа нова бајка е најубавата форма на љубов што постои – тој ги става потребите на своето семејство на прво место и затоа нивниот брак функционира толку добро.