Работела во Германија – Ова е нејзиното искуство – трчаат на секаде, работат напорно за да земат 50 центи, а дома глумат елита

Анџелина на 40 години заминала во Германија гладна за леб за да заработи пари за факултетот на својата ќерка. Таа се врати по една година и ги сподели своите впечатоци. Еве ја нејзината исповед: Некако нашите деца учат уште од мали нозе дека Австрија, Германија и Швајцарија се земјите на иднината.

Дека таму е мед и млеко, дека има грст пари таму, и добро е. Платите се огромни, владата ве држи како капка вода на дланка и го живеете животот среќно и задоволно. Ајде да се разбереме – ништо слично. Ако човекот е снаодлив, вреден и упорен, ќе има пари и дома и во Германија.

Отидов во Германија за да и обезбедам пари на ќерка ми што и требаа за училиште. Таму поминав една година со познаник кој е од мојот роден град. Работев како помошник во кујна. Работевме од утро до вечер со многу кратки паузи. И така е насекаде. За среќа, не морав да плаќам за станот, а да го платам, скоро целата плата ќе ми одеше на трошокот за станот, што е целосно апсурдно.

Живеев добро и во татковината ми требаа само повеќе пари. Второ, имам сретнато многу наши луѓе кои живеат таму и искрено можам да ви кажам и да потпишам, овие луѓе не се исти кога се во странство и кога се враќаат во татковината. Истите тие си ја расипуваат татковината, живеат како што би им рекле „А, овие се од Германија, колку добро живеат“, а всушност тоа е само лажна елита.

Се штедат пари за да се вратат во татковината 2-3 пати годишно, летниот одмор треба да го планираат една година однапред и се им е програмирано, нема простор за спонтани работи и настани. Таму не оставаш бакшиш, гледаш во последниот цент, а ако не го вратиш до последниот цент, тогаш протестираат.

Кога одат во супермаркет, не дај Боже да им останат тие 50 центи во количката трчај, крши, скрши се, врати се за 50 центи, како можеш така да останеш, а дома ќе играме елита.

Кога овие исти луѓе доаѓаат овде, држат предавање за моралот и животот, тие знаат се и советуваат како секој да оди во странство, дека тука нема живот, а јас само им одговарам – Па, драги мои, овде сум живеел подобро и поквалитетно од половина од луѓето во Германија.