Сања има црн појас, факултет, 8 деца и е мажена за свештеник: „Убаво ми кажа татко ми, ќерко ти прво завршиго факултетот, па после имај деца колку сакаш“.

Впечатлива жена со женствена насмевка е мајка на две ќерки и шест сина, карате мајстор и учителка. Поради љубовта кон Зоран го напушти спортот и не зажали. Има многу работа, бидејќи семејството мора да функционира како часовник

Отсекогаш знаев дека сакам многу деца
Доволно е жената да каже дека има црн појас, за да биде јасно каква волја, упорност, бестрашност и подготвеност да проба нешто во кое многумина би виделе ризик и опасност. Беше невообичаено, раскажува Сања, кога во арената излегоа тим составен од три сестри – таа, нејзината сестра близначка Вања и третата Богданка. Како врвен тим со години победуваа на сите натпревари и иако во семејството имаше шест деца, тие беа најголемата надеж на таткото.

Тато беше задоволен што неговите ќерки освојуваат бројни медали во карате, но некако најмногу сакаше тие да донесат дипломи од универзитетот. Во моето детство беше малку необично да имам пет браќа и сестри. Не знам дали тоа ми разви борбеност, но веќе на млада возраст си поставив цел да ја надминам мајка ми по бројот на деца. Ќе родам седум деца, реков, а татко ми ми велеше „Ќерко, прво заврши факултет, па раѓај колку сакаш“.

Сања се запишала на факултет и дипломирала само 20 години подоцна. Ова би звучело како неуспех доколку во меѓувреме не родила осум деца и неочекувано го сменила редоследот. Сега, кога има завршено факултет, осум деца, сопруг кој ги поддржува сите нејзини планови, половината на девојката, почитта во општеството и има само 44 години, тогаш гледаме дека всушност нејзиниот ред на нештата бил најдобар. И децата треба да се гордеат со неа. Ирина (22) и Христина (21) завршуваат Музичка академија во Белград, синот Владимир (19) е студент, Николај (17) е семинар, а Дамјан (14), Максим (12), Василије (9) и Павле (4) ) допрва ќе ги изберат своите професии.

Таа ги сруши сите стереотипи
– За многумина е невообичаено да се слушне реченицата: „Во моментов има само четворица дома“. Често луѓето ме прашуваат дали сум повторно во друга состојба, па се шегуваат со мене дека бременоста е мојата вистинска состојба, а јас се смеам затоа што сум свесна за храброста со која зачекорив во мајчинството. Го скршив и стереотипот дека повеќекратната бременост го расипува изгледот на женското тело – низ насмевка вели Сања.

Тие се кохезивен тим долго време и се изгледа лесно, но не било секогаш така. Сања и Зоран се запознале случајно, како што всушност и сите млади луѓе, на пикник со пријателите. Таа не го сфати сериозно овој состанок кога тој рече дека присуствува на семинаријата во Книн. Таа имаше само 16 години и ја чекаше перспективна карате кариера. Знаев дека свештеничкиот позив бара огромна дисциплина и одрекување, а знаев и дека расте во дом за деца без родителска грижа, заедно со сестра му и братот и дека има сосема неизвесна иднина, но сепак беше свесен дека вистинската жена е повредна од бисерите – се сеќава Сања на нивниот почеток.

Таа, пак, беше ќерка на богати родители, девојка со голем потенцијал, со план да оди во Белград да учи и да продолжи да напредува во каратето, заедно со нејзините сестри. И покрај инсистирањето на родителите да го продолжи образованието, пресудно беше следното лето кога Зоран повторно дојде на одмор. До крајот на неговото школување секој ден му пишував писмо и чекав.

Зоран како млад богослов се оженил и станал свештеник, а Сања оставила се и отишла со него во мало разурнато село кај Дервента, каде што е неопходно да се покрене враќање на раселените.

Подготвуваме 30 оброци дневно
Во текот на разговорот Сања и Зоран не кажуваат ниту еден збор дека им било тешко. Таму имаа три деца, кои живееја со привремени повратници, во лоши услови за живот. Но, оние што сакаат се молат на Бога, па го паметат овој пат како среќен и неповторлив. Набрзо биле префрлени во Бјелина, каде што живеат и денес, тој како старешина на Соборниот храм, а таа како магистер по педагогија на Педагошкиот факултет на Универзитетот во Источно Сараево. Раскажуваат како подготвуваат 30 оброци дневно, само за нив. Тие велат дека е забавно за пријателите да ја видат нивната оставата, чајната кујна што личи на мини продавница.

Само да не видите во набавка, купуваме се во пакети, а сега во септември пакување од сто училишни тетратки – се смеат едногласно. За време на викендите и за време на празници Петровиќи се заедно. Тие се свесни дека нивната самсонска, гигантска сила лежи во силните семејни врски. Состанувајќи се и останувајќи заедно, тие повторно и повторно се хранат од тој неисцрпен извор на љубов што го обезбедува само здрава заедница. За се да биде поневеројатно, Зоран има брат кој исто така има две ќерки и шест сина, но тоа е за друга приказна.

Големото семејство, вели за Сањ, е како спортски клуб, како репрезентација. А секој клуб за да биде успешен мора да има тренер и капитен. Тајната на нивниот успех е наизменичното менување на тие две позиции. И љубовта која секогаш им го осветлува патот.