“Сега дишам со полни плеќи” Се вратил од Австралија за да одгледува кокошки(ВИДЕО)

Предраг Гојковиќ Пеѓа од Бања Лука покажа дека животот може да биде усогласен, среќен и исполнет кога човек ќе го земе во раце и без страв од предрасуди ги реализира своите соништа. По седум години живот во Австралија, тој се вратил во градот на Врбас, за да го оствари својот сон да се пресели на село во Барловци, да работи и да живее од својата работа. Да избега од гужвите, притисоците, стресот, вревата.

Неделно продава 1.700 јајца Купил 400 кокошки, направил кокошарник, поставил ограда и им ставил на располагање 3.000 квадрати за слободно шетање, а сега, половина година откако се „фрлил“ во живина, неделно продава околу 1.700 јајца, кои им ги носи на своите клиенти. Доставувањето на јајцата е секој втор или трет ден. Можел, вели, да продава повеќе, бидејќи побарувачката е голема, но засега нема потреба од тоа. Неговото мото е дека сè треба да се прави полека, едно по едно, и дека ништо не може да се направи преку ноќ.

Јајцата се свежи, домашни. Муштериите се задоволни, а и јас, и тоа ми е најважно. Немам главоболка и дишам со полни бели дробови. Денот ми започнува во шест часот наутро, бидејќи кокошките не сакаат да губат време и да спијат долго, па морам – вели Пеѓа. Тој е должен да ги пушти кокошките наутро, да ги напои, да ги нахрани и подоцна да ги собере јајцата и еднаш на 10 дена да им го исчисти кокошарникот.

Ова, вели, се работи кои не се тешки, но бараат труд и посветеност, како и сите други. Сепак, додава тој, кој е навикнат да не работи, се му е тешко. Пред една година не знаев ништо за оваа работа, но пред да почнам решив да научам се што ми треба за да имам резултати. За да несат кокошките, важно е да се надвор, да не се затворени, но и да имаат квалитетна исхрана – пченично зрно, пченка и јачмен, мелено и витамински додаток. Исто така, важно е да се чисти, за да не се заразат и разболат – рече Пеѓа.

Единствениот проблем со кој се соочува во овој бизнис, вели, се лисиците, стаорците и другите штетници, кои немаат милост за неговите кокошки. Но, додава, тоа се загуби кои мора да се земат предвид во секој бизнис. Пред 15 години тој реши градската гужва да ја замени со живот на село. Во тоа време бил сопственик на две кафулиња во градот од кои добро заработувал, но во кои не можел да го најде мирот што го барал.

Тогаш полека почнав да го префрлам животот од град на село. Меѓутоа, тогаш ја запознав мојата сегашна сопруга, која живееше во Австралија, и решив да одам со неа и таму поминав седум години – вели Пеѓа. Во Австралија никогаш не го заборавил имотот во Барловци Во Австралија работел како возач на виљушкар, ги имал сите потребни услови за живот, но никогаш не го заборавил имотот во Барловци. Покрај тоа, пандемијата на корона вирусот донесе големи проблеми во Австралија, како и насекаде.

Се врати во Бања Лука, ненадејно, исто како што замина. Го следеа сопругата и синот кои живеат во градот, но колку можат му помагаат во работата. Мора да бидете ментално подготвени за живот на село. Не е лесно ако сте навикнати на погодностите што ви ги овозможува градот – продавниците да ви се блиску, пекарата да е отворена цела ноќ, улиците да се осветлени, да е топло. Но, мирот, тишината и природната средина на село не можат да се заменат со ништо – вели Пеѓа.

Не би се вратил во градот за никакви пари ако не се вратам да живеам во градот за каква било плата или услови. Неговиот план е да купи неколку овци, коза и пони, за да може полека да го прошири својот бизнис. Најважен му е здравиот живот, од мали нозе, бидејќи цел живот се занимава со спорт, а и денес вози велосипедски тури, заедно со професионалци. Сега малку го запоставив спортот, но дефинитивно сум активен секој ден на чист воздух, па не ми недостасува. Вечерта мирно заспивам – вели Пеѓа.