Тато се бореше секој ден неговите ќерки да одат на училиште – но не сакаше да им признае што прави

Ова е приказна за татко кој никогаш немал шанса да оди на училиште. Секој ден се бореше да заработи доволно пари за да им даде шанса на своите ќерки за образование.
Еве ја неговата приказна: Никогаш не им кажав на моите деца што правам. Не сакав да се срамам. Кога мојата најмлада ќерка ме праша што правам, ѝ реков дека сум работник. Пред да дојдам дома се капев во јавни бањи, за да не дознаат каква работа работам. Сакав да ги образувам моите ќерки, за да можам да стојат горди пред другите. Не сакав да ги гледаат како што ме гледаат мене.

Луѓето секогаш ме понижуваа. Секој денар што го заработив го вложив во нивното образование. Никогаш не купив нова маица, наместо тоа би им купил книги. Само сакав да ме почитуваат. Бев чистач. Ден пред последниот ден на факултет, не можев да добијам пари за нејзиниот упис. Не можев да работам тој ден. Седнав до ѓубрето, обидувајќи се да ги сокријам солзите. Сите колеги ме погледнаа, но никој не ми пријде. Не успеав и бев скршен. Не знаев што да и кажам на ќерка ми кога се вратив дома.

Јас сум роден сиромашен. Верував дека на сиромав не може да му се случи ништо добро. После работа сите чистачки дојдоа кај мене, седнаа и ме прашаа дали ги сметам за браќа. Пред да им одговорам, ми ги дадоа дневниците. Кога се обидов да ги одбијам, тие ми се спротивставија и ми рекоа „Денес ќе бидеме гладни ако треба, но ќерка ти ќе се запише на факултет“. Не можев да се согласам со нив. Не се избањав тој ден, си отидов дома како чистач.

Ќерка ми наскоро ќе дипломира. Тројцата не ми дозволуваат повеќе да работам. Таа има хонорарна работа. Но, тоа често ме носи на моето работно место. Нахрани ги сите мои колеги заедно со мене. Тие се смеат и ја прашуваат зошто толку често ги храни. Таа им вели: „Сите бевте гладни тој ден за да станам тоа што сум денес. Молете се за мене да можам да ве хранам сите, секој ден“. Денес не се чувствувам како сиромав. Кој има такви деца не може да биде сиромав!

Понекогаш е лесно да се заборави сета жртва на нашите родители за нас децата. Споделете ја оваа приказна на Фејсбук ако мислите дека овој татко е вистински херој.